Rodzeństwa walka (z) piciem

Corin

* przeliczył w pamięci dni tygodnia i porównał daty do pamiętanych dat świąt, zarumienił się lekko i zmierzył jej ciało wzrokiem *
nemeless też chrapie...

Iscario

*obróciła się znów na swoim miejscu. Najwyraźniej było jej mało wygodnie...
przez te machinacje przysunęła się znów bliżej krawędzi*
A największą tajemnicą Nemelessa z dzieciństwa jest...
*chciała obrócić się na plecy... - ale zabrakło jej już stołu*

Corin

* widząc co się święci złapał ją mocno tuż przed upadkiem *
cóż to za tajemnica * uśmiechnął się *

Iscario

*objęła go w odpowiedzi wtuliła się w zgłębienie szyi i zamruczała zadowolona*

Corin

* podrapał ją za uszkiem z przyzwyczajenia *

Iscario

trochę bardziej w lewo...
*szepnęła cicho, myśląc, że mogła by się do tego przyzwyczaić... chytre myśli nie opuszczały złodziejki nawet w półśnie*

Corin

* powoli nie przeszedł od drapanie za uszkiem do głaskania pod pyszczkiem i zaśmiał się *

Hilf

*wszedł rozweselony do karczmy* No, w końcu mam trochę czasu na odpoczynek. Działo się tu coś ciekawego w czasie mej nieobecności?*spytał, po czym usiadł przy kominku*

Corin

* spojrzał na Hilfa i poprawił ubranie ... a wydawało mi się że drzwi na klucz zamykałem ... *

Powitać, powitać * uśmiechnął się *

Arvangen

*Do karczmy wszedł Mistrz, który to przed chwilą magicznym zaklęciem otworzył zamek i wysłał Hilfa na pierwszy ogień*

Iscario

A Arkis tańczył na stole... *zamruczała przez sen*
I Nemeless ma rurę metalową w pokoju... mówił, że do tańczenia, ale nie wiem...jak można z rurką tańczyć
*westchnęła i poruszyła się lekko*

Hilf

Co się tak dziwisz Corin?*spytał po czym usłyszał Iscario mówiącą przez sen. Zarumienił się trochę, po czym zrobił miejsce dla wchodzącego Arvangena*

Corin

Dziwię się bo dawno cię druhu nie widziałem * uśmiechnął się *

Johenn

Johenn wpadł przez okno rozbijając szybę i prawdopodobnie (sobie) kolano. Wstał i dokuśtykał do krzesła i usiadł na nim. Spojrzał z wyrzutem na Mistrza.
- Trzeba było mi powiedzieć, że już otworzyliście te drzwi...
Ściągnął z czoła opaskę kamikadze i wepchnął ją do kieszeni. A potem spojrzał na Iscario i Corina. Westchnął i spojrzał na resztę.
- Poda ktoś kufel piwa rannemu?

Iscario

*zachrapała cicho, i ockneła się na słowo "piwo". Popatrzyła niemal zupełnie przytomnie. Niezrażona, zeszła ze stołu (i Corina, by zakołysać się w stronę trunku*
Nie wiem... ile piłam. Ale jeszcze lotu przez okno...w czasie *podrapała się po głowie, ogarniając myśli* delirium to nie widziałam...